گاهی نوع حرف زدن والدین، ناخودآگاه، سبب القای ترس به فرزند می‌شود.
مثلا:
چراغ رو روشن کن، نترسی
نترس؛ من اینجام!
دکتر :( آمپول) که ترس نداره
گربه که نمی‌خورتت!
زود بریم خونه، شب شده، تاریکه!
( به کودک القای تاریکی از شب و تاریکی می‌شود.)
گاهی بزرگسالان برای کنترل کودک، او را می‌ترسانند.
مثلا:
اگر بری بیرون ه می‌برتت
اگر فلان کار رو بکنی، آقا سیبیلو دعوات می‌کنه!
اگر بری روی سرسره، می‌افتی
سرت خون می‌یاد!
( شما باید کمک و همراهیش کنید)
اگر فلان کاروبکنی، دکتر آمپولت می‌زنه
من دارم میرم دندانپزشکی، اگه بیای تو رو هم آمپول می‌زنه.
_ به کودک برچسب « ترسو» نزنید.
زیرا سبب القای ترس و پذیرش او می‌شود.
_والدین بهترین الگوی فرزند هستند ،و کودک به والدین شجاع احتیاج دارد؛ نه ترسو.
_ یادمان باشد، کودکان زیر شش سال هرررر حرفی را باور می‌کنند
اجازه ندهید ، هر کسی هر حرفی به او بزند.
زیرا برای برطرف کردن این ترس، باید تا سالها زمان و انرژی زیادی صرف کنید.
بهترین راه عدم استفاده از آنهاست و اینکه مراقب باشید کودکتان با چه کسانی صحبت میکند.
گاهی پاک کردن بعضی تصاویر و حرفها از ذهن کودک تا بزرگسالی اش زمان میبرد!
شخصیت ها یا کاراکترها چگونه به وجود می آیند؟
اگه بخوام باهات رو راست باشم باید بگم که زندگی یک جورایی سخته