لوگوی لباس دخترانه

مد یک عبارت زیبایی شناختی محبوب در یک زمان و متن خاص است ، به خصوص در لباس ، کفش ، سبک زندگی ، لوازم جانبی ، آرایش ، مدل مو و تناسب بدن. در حالی که ، یک روند غالباً یک اصطلاح زیبایی شناختی بسیار خاص را نشان می دهد ، و اغلب کوتاه تر از یک فصل است ، مد یک عبارت خاص و مورد حمایت صنعت است که بطور سنتی با فصل و مجموعه های مد گره خورده است. سبک اصطلاحی است که در فصول بسیاری ادامه دارد و اغلب به جنبشهای فرهنگی و نشانگرهای اجتماعی ، نمادها ، طبقه و فرهنگ (مثلاً باروک ، روکوکو و غیره) مرتبط است. به گفته جامعه شناس پیر بوردیو ، مد "آخرین مد ، آخرین تفاوت" را بیان می کند.

حتی اگر آنها اغلب در کنار هم استفاده می شوند ، اصطلاح مد با لباس و مزون متفاوت است ، جایی که اولین لباس و مواد را توصیف می کند ، در حالی که مورد دوم به حس خاصی مانند لباس فانتزی یا لباس پوشیدن منتقل شده است. در عوض مد ، سیستم اجتماعی و زمانی را توصیف می کند که لباس را "فعال می کند" به عنوان یک نشانگر اجتماعی در یک زمان و زمینه خاص. فیلسوف جورجیو آگامبن مد را به شدت فعلی لحظه کیفی ، با جنبه زمانی یونانی به نام کایروس متصل می کند ، در حالی که لباس متعلق به کمیت است ، به آنچه یونانی ها به نام کرونوس می گویند.

طراحی لوگو مزون نیز دارای قسمت های مختلفی است که از قسمت زیر می توانید آنها را مشاهده کنید

طراحی لوگو مزون

طراحی لوگو مزون لباس

لوگوی مزون نه

مارک های انحصاری آرزو می کنند که برچسب هاوت (Couture haute) را بپوشانند ، اما این اصطلاح از نظر فنی محدود به اعضای اتاق Chambre Syndicale de la Haute Couture در پاریس است.

با افزایش تولید انبوه کالاهای مصرفی با قیمت های ارزان تر و با دسترسی جهانی ، پایداری به یک موضوع فوری در بین تمداران ، مارک ها و مصرف کنندگان تبدیل شده است.

طراحان مد ممکن است تمام وقت را برای یک خانه مد کار کنند ، به عنوان 'طراحان داخل خانه' که صاحب طرح ها هستند ، یا آنها به تنهایی یا به عنوان بخشی از یک تیم کار می کنند. طراحان مستقل کار خود را انجام می دهند ، طرح های خود را به خانه های مد ، به طور مستقیم به مغازه ها یا تولید کنندگان لباس می فروشند. پوشاک دارای برچسب خریدار است. برخی از طراحان مد برچسب های خاص خود را تنظیم می کنند که در زیر طرح های آنها به بازار عرضه می شود. برخی از طراحان مد خود اشتغالی دارند و برای مشتری های خاص طراحی می کنند. سایر طراحان سطح بالا مد به فروشگاه های تخصصی یا فروشگاه های سطح بالا مد می پردازند. این طراحان لباس اصلی ، و همچنین لباس هایی را ایجاد می کنند که روندهای مد روز را دنبال می کنند. با این حال ، بیشتر طراحان مد ، برای تولید کنندگان پوشاک کار می کنند ، و طرح های مد مردانه ، نه و کودکان را برای بازار انبوه ایجاد می کنند. مارک های بزرگ طراح که به عنوان نام تجاری خود مانند Abercrombie & Fitch ، Justice یا Juicy یک نام دارند ، به احتمال زیاد توسط تیمی از طراحان شخصی و تحت نظارت یک مدیر طراحی طراحی می شوند.

طراحی مد به طور کلی تصور می شود که در قرن نوزدهم با چار فردریک ورث که اولین طرحی بود که برچسب خود را به پوششی که ایجاد کرده بود ، دوخته شده است. پیش از این که دراپر سابق پارچه ماسون خود (خانه مد) را در پاریس تنظیم کند ، طراحی و ایجاد لباس توسط خیاطی های عمدتا ناشناس انجام می شد ، و مد بالا از آن چیزی که در درهای سلطنتی پوشیده شده بود ، پیروی می کرد. موفقیت Worth به حدی بود که وی به جای پیروی از هدایت خود ، همانطور که پیراهن سازان قبلی انجام داده بود ، توانست به مشتریان خود آنچه را که باید بپوشند ، دیکته کند. اصطلاح couturier در حقیقت برای توصیف او ابتدا ایجاد شد. در حالی که تمام مقالات لباس از هر دوره زمانی توسط دانشگاهیان به عنوان طراحی لباس مورد مطالعه قرار می گیرد ، تنها لباس های ایجاد شده پس از سال 58 به عنوان طراحی مد در نظر گرفته می شوند.

در این دوره بود که بسیاری از خانه های طراحی به استخدام نقاشان پرداختند تا نقوش پوشاک را بکشند. تصاویر به مشتری نشان داده شد ، که بسیار ارزان تر از تولید یک پوشاک نمونه واقعی در اتاق کار بود. اگر مشتری از طراحی آنها خوشش می آمد ، آن را سفارش می داد و پوشاک حاصل از آن برای خانه پول می گرفت. بنابراین ، سنت طراحان به جای ارائه پوشاک تکمیل شده در مدل ها به مشتریان ، به عنوان یک اقتصاد ، طرح های لباس را ترسیم می کردند.

در حال حاضر صنعت مد بیشتر به فروش انبوه بازار اعتماد دارد. بازار انبوه طیف وسیعی از مشتریان را به خود جلب می کند و با استفاده از روندهای تعیین شده توسط نام های مشهور مد ، لباس های پوشیدنی تولید می کند. آنها غالباً در حدود یک فصل صبر می کنند تا اطمینان حاصل کنند که قبل از تولید نسخه های اصلی خود از ظاهر اصلی ، سبکی به چشم می خورد. برای صرفه جویی در هزینه و زمان ، آنها از پارچه های ارزانتر و تکنیک های تولید ساده تر استفاده می کنند که به راحتی توسط دستگاه انجام می شود. بنابراین محصول نهایی می تواند بسیار ارزانتر فروخته شود.

یک نوع طراحی وجود دارد به نام طراحی "کوچ" که از کلمه آلمانی kitschig گرفته شده است ، به معنی "زشت" یا "نه از نظر زیباییشناختی". کیتچ همچنین می تواند به "پوشیدن یا نمایش چیزی که دیگر مد نیست" اشاره کند.

مفهوم صنعت مد جهانی محصولی از عصر مدرن است. از اواسط قرن نوزدهم ، بیشتر لباس ها به صورت سفارشی ساخته شده بودند. این افراد برای افراد دست ساز ساخته شده بود ، چه به عنوان تولید خانه و چه به سفارش از کمد لباس و خیاط. با آغاز قرن بیستم - با ظهور فن آوری های جدیدی از قبیل چرخ خیاطی ، ظهور سرمایه داری جهانی و توسعه سیستم تولید کارخانه ، و گسترش مغازه های خرده فروشی مانند فروشگاه های بزرگ ، لباس به طور فزاینده ای رخ داده بود برای تولید انبوه در اندازه های استاندارد و با قیمت های ثابت فروخته می شود.

اگرچه صنعت مد برای اولین بار در اروپا و آمریکا توسعه یافت ، از سال 2017 ، این یک صنعت بین المللی و بسیار جهانی است ، با لباس هایی که اغلب در یک کشور طراحی می شود ، در کشور دیگری تولید می شود و در سراسر جهان به فروش می رسد. به عنوان مثال ، یک شرکت مد آمریکایی ممکن است در چین پارچه تولید کند و لباس های تولید شده در ویتنام ، در ایتالیا به پایان برساند و برای توزیع در خرده فروشی ها در سطح بین المللی به یک انبار در ایالات متحده ارسال شود. صنعت مد به مدت طولانی یکی از بزرگترین کارفرمایان در ایالات متحده بوده است و در قرن بیست و یکم نیز به همین ترتیب باقی مانده است. با این حال ، با افزایش تولید به طور فزاینده در خارج از کشور ، به ویژه به چین ، اشتغال ایالات متحده کاهش چشمگیری یافت. از آنجا که داده های مربوط به صنعت مد به طور معمول برای اقتصادهای ملی گزارش شده و از نظر بسیاری از بخش های مجزا در صنعت بیان شده است ، به دست آوردن ارقام کل برای تولید جهانی منسوجات و پوشاک دشوار است. با این حال ، با هر اندازه ، صنعت پوشاک سهم قابل توجهی از تولید اقتصادی جهان را به خود اختصاص داده است. صنعت مد شامل چهار سطح است:

تولید مواد اولیه ، عمدتا الیاف و منسوجات بلکه چرم و خز.
تولید کالاهای مد توسط طراحان ، تولید کنندگان ، پیمانکاران و دیگران.
فروش خرده فروشی
اشکال مختلف تبلیغات و تبلیغ
این سطوح از بسیاری از بخش های جداگانه اما به هم وابسته تشکیل شده است. این بخش ها عبارتند از: طراحی و تولید پارچه ، طراحی و ساخت مد ، خرده فروشی مد ، بازاریابی و تجارت ، نمایش های مد و رسانه و بازاریابی. هر بخش به هدف ی تقاضای مصرف کننده برای پوشاک تحت شرایطی اختصاص داده شده است که شرکت کنندگان در این صنعت را قادر می سازند با سود کار کنند.